Jednak żadnych ekspertyz nie wykonuje się „na oko”. Rzeczoznawca potrzebuje punktu odniesienia, który można modyfikować, dodając lub odejmując wartości bądź procenty. Właśnie tak działa wartość bazowa pojazdu.

Czym jest wartość bazowa pojazdu?

Wartość bazowa pojazdu to określenie kwoty, jaka pojawia się w dostępnych dla rzeczoznawcach bazach danych. Nie jest to wyrocznia; uznaje się ją raczej za wskazanie znormalizowane, punkt wyjścia do dalszych korekt. Wartość bazowa zakłada, że pojazd:

• Został zarejestrowany po raz pierwszy w roku produkcji, w maju
• Jest w dobrym stanie technicznym, właściwym dla czasu eksploatacji
• Nie posiada znaczących uszkodzeń i jest dopuszczony do ruchu drogowego
• Posiada wyłącznie wyposażenie dodatkowe
• Ma przebieg rzeczywisty zgodny z przebiegiem normatywnym (ustandaryzowanym)
• Ogumienie jest zużyte w 50%

Żadne auto nie jest w stanie idealnie odpowiadać powyższym założeniom. Dlatego konieczne jest traktowanie każdej wyceny jako indywidualnej. Zależnie od rzeczywistego stanu pojazdu, rzeczoznawca uwzględnia korektę wartości. Oznacza to, że dodaje lub obejmuje określony procent lub kwotę. W końcowym protokole wyszczególnia, co i w jakim stopniu wpłynęło na wynik szacunku.

Kiedy rzeczoznawca wykona korektę wartości?

Jedną z najważniejszych, a zarazem najczęściej spotykanych, przesłanek do wykonania korekty, są różnice w wyposażeniu. Wyposażenie inne niż standardowe znacząco wpłynie na wartość auta. Są jeszcze inne czynniki, które rzeczoznawca bierze pod uwagę. Poniżej przeczytasz o trzech – dacie rejestracji, przebiegu oraz stanie ogumienia.

Korekta ze względu na datę pierwszej rejestracji

Data pierwszej rejestracji ma realny wpływ na wartość samochodu. Na przykład porównując ten sam model ze stycznia i grudnia widać, że okres eksploatacji znacznie się różni. Wartość bazowa przyjmuje maj jako standardowy miesiąc. Rzeczoznawca wykona korektę ujemną, jeśli auto zostało zarejestrowane wcześniej lub dodatnią, jeśli rejestracji dokonano po maju.

Korekta zgodnie z przebiegiem samochodu

Korygowanie wartości z uwagi na przebieg wydaje się logicznie uzasadnione. Bazy danych zawierają jedynie informacje o przebiegu standardowym, czyli normatywnym. Uzyskuje się je w wyniku mnożenia statystycznego przebiegu miesięcznego przez liczbę miesięcy eksploatacji.

W rzeczywistości stan licznika jest bardzo indywidualną kwestią i często zależy od celu użytkowania auta. Dlatego rzeczoznawca samochodowy ma prawo wykonać korektę ujemną (przebieg większy niż normatywny) lub dodatnią (przebieg mniejszy niż standardowy).

Nie znaczy to, że ekspert z aptekarską dokładnością podchodzi do wskazań drogomierza i musi skorygować wartość. W trakcie szacowania wartości może nabrać wątpliwości co do przebiegu. W takiej sytuacji ma prawo zrezygnować z korekty. Kluczową rolę odgrywa więc nie tylko wiedza teoretyczna, ale przede wszystkim doświadczenie rzeczoznawcy.

Korekta dotycząca ogumienia

Jedną z popularniejszych korekt dotyczy stanu ogumienia. Rzeczoznawcy ją stosują, jeśli:

• Zużycie bieżnika jest mniejsze lub większe od przeciętnego
• Dostrzegalne są uszkodzenia, przez które opony nie są zdatne do dalszej eksploatacji; może chodzić o przecięcia, pęknięcia, itp.
• Zastosowane ogumienie różni się od tego, które zaleca (lub standardowo wykorzystuje) producent

Korekty różne istotnie wpływają na wartość auta

Oprócz powyżej wymienionych, przepisy dopuszczają tzw. korekty różne. Większość mieści się w granicach 5-8% wartości, choć niektóre są ważniejsze niż inne. Istotny wpływ na wynik ekspertyzy mają na przykład korekty za wcześniejsze naprawy lub wykorzystywanie auta jako taksówka lub do nauki jazdy.

Do korekt różnych zalicza się też korekty ujemne lub dodatnie za dbałość o pojazd, sposób jego serwisowania, a nawet fakt, czy było sprowadzone z zagranicy.